W 2008 roku oddano w Szwajcarii do użytku największy, jak dotąd akcelerator cząstek, jeden z największych eksperymentów naukowych XXIw. Sam koszt budowy tego urządzenia wyniósł prawie 5 mld euro, a jeden z naukowców przyznał w wywiadzie telewizyjnym, że zbudowano to urządzenie w nadziei uzyskania wglądu w choćby 1% prawdy o prawach fizyki tego świata. Przyjęło się stwierdzenie, że obecnie potrafimy postrzegać ok. 95% z otaczającej nas rzeczywistości, więc wydanie 5 mld euro wydaje się być niewielkim kosztem ujawnienia nawet 1% jego mistyki.
Jeśli nie masz pod ręką wolnych paru miliardów euro to chętnie podzielę się z tobą gratis paroma niezwykłymi myślami starożytnych naukowców, którzy i bez drogich urządzeń potrafili przedostać się za zasłonę materialnej iluzji.
Umysł naprawdę nas oszukuje. Chociaż toniemy w oceanie informacji, to nawet nie potrafimy wybrać tych istotnych. Ba, nawet nie potrafimy rozstać się z tymi niepotrzebnymi. Nie po to przecież coś żmudnie gromadziliśmy, żeby się tego pozbywać. Może nie chcemy czegoś widzieć, ale żeby to zaraz wyrzucać? Nie łudźmy się – przed umysłem nic się nie schowa, bo on sam jest od tego. Problem polega na tym, że wszystko, co zakopaliśmy w jego czeluściach, dąży do ujawnienia się. Jeśli jakieś, według nas bolesne, informacje wypieramy z pola naszego widzenia, to one i tak pokażą nam się w wytworach naszej rzeczywistości.
Świadomy umysł rejestruje i przetwarza tylko kilka procent z docierających do nas bodźców. Resztę widzi ta część umysłu, którą w zachodnim ujęciu nazywamy podświadomością, a w wedyjskim czitta. Skoro my, tacy wykształceni, mamy podgląd tylko na to, co jest na pendrivie o pojemnośći 4 GB a nasza część umysłu zwana czitta, well podświadomość, ma dostęp do kosmicznej chmury o gigantycznej pojemności, to jak myślisz, kto tu rządzi?
Tematyka psychosomatycznej genezy naszych chorób i napotykanych przez nas wydarzeń zaczyna się dopiero nieśmiało przebijać do świata zachodniego. Uchwycenie korelacji zachodzących pomiędzy chorobami ciała fizycznego a naszymi emocjami stało się niezwykłym odkryciem dla niektórych, otwartych na wiedzę lekarzy wyszkolonych na klasycznym modelu medycyny badającej tylko strukturę chemiczno fizyczną ciała bez Dowiedz się więcej…
Od jakiegoś czasu świat internetu obiega wieść o rzekomym niewidzeniu przez umysł słowa “nie”. Wszyscy eksperci od pracy z umysłem powołują się na przykład “różowego słonia”, którego istnienie staje się dla nas w głowie jak najbardziej realne, gdy tylko je zanegujemy. Jakim cudem umysł miałby czegoś nie widzieć, skoro on widzi wszystko? Dowiedz się więcej…
Ostatnimi czasy z upodobaniem nazywa się wszelkie techniki rozwoju osobistego „duchowymi”, mimo iż dotyczą one umysłu. Długo nie zauważano tego niewidzialnego bytu, ale w końcu postawiono go na piedestale. Umysł w rozumieniu mistrzów mentalnego doskonalenia jest czymś niemalże boskim, zdolnym przekraczać wszelkie bariery. Cóż, nie mamy podstaw, by stawiać umysł Dowiedz się więcej…
Jak się czujecie dzisiaj podliczając wydarzenia minionego roku 2020? Czy macie wrażenie, że wiele rzeczy wymknęło się spod kontroli? Chcieliśmy wyjechać na urlop, ale się nie dało. Chcieliśmy wyjść na trawkę, ale zagrozili mandatem. Chcieliśmy zrobić zakupy, ale okazało się, że wiek nieodpowiedni na możliwość wejścia do sklepu o jedenastej. Dowiedz się więcej…
Czasami coś sobie postanowimy i chcemy się tego trzymać. Np. od Nowego Roku będziemy ćwiczyć. Mijają dwa miesiące i jak na razie to naszym największym ćwiczeniem była gimnastyka palców rozpakowujących cukierki z papierków, ale i to podciągamy pod definicję “ruchu dla zdrowia”. Jakby co, to na usprawiedliwienie mamy dowód naukowy Dowiedz się więcej…
Jak to jest z marzeniami? Warto marzyć, tworzyć cele, zamierzać? Ależ oczywiście, że warto a nawet trzeba, tyle tylko, że ich spełnienie będzie wprost proporcjonalne do naszej pewności. A jak mieć pewność? Pewność, inaczej mocna wiara jest według wed jedną z cech, nad którą musimy świadomie popracować. Wszystko, co robimy w tym świecie Dowiedz się więcej…
Ostatnimi czasy trochę padało i chociaż był maj i kwitły bzy, konwalie, a drzewa otuliły się bujną zielenią to wiele, naprawdę wiele osób, z którymi rozmawiałam, zaczynały wypowiedź mniej więcej tak: “znowu pada, aż się nie chce iść do roboty”, albo “jak tu wstać rano, jak tak szaro za oknem. Dowiedz się więcej…
Moje dzieci, skądinąd dorosłe, słyszą nietoperze. Netopyrki, po czesku. Czeski jest fajniejszy od łaciny, dlatego podaję po czesku. Podobno słychać je już tuż po zmierzchu i tam gdzie mieszkam lata ich całkiem sporo, bynajmniej nie ze względu na sąsiedztwo mrocznych zamków. Zdenerwował mnie z lekka fakt, że ja ich wcale Dowiedz się więcej…
Jakiś czas temu mój osobisty brat postanowił zbudować sobie porządną bibliotekę zdolną pomieścić i utrzymać jego ogromny księgozbiór. W tym celu zatrudnił stolarza, który z solidnych, dębowych desek miał mu zmontować regały. Pierwszego dnia z rana stolarz rozpoczął wnoszenie ciężkich dech do klatki schodowej i ustawianie ich na półpiętrach. Mój Dowiedz się więcej…
Dzisiaj będzie o jedzeniu i transie. Albo o transie i o jedzeniu przy okazji. O hipnozie pisałam już jakiś czas temu więc, żeby się przekonać, że w transie jesteśmy prawie cały czas, sprawdź, czym jest i czym nie jest trans. Bez względu na definicje hipnozy, które czasami się lekko różnią, Dowiedz się więcej…