Umysł

W 2008 roku oddano w Szwajcarii do użytku największy, jak dotąd akcelerator cząstek, jeden z największych eksperymentów naukowych XXIw. Sam koszt budowy tego urządzenia wyniósł prawie 5 mld euro, a jeden z naukowców przyznał w wywiadzie telewizyjnym, że zbudowano to urządzenie w nadziei uzyskania wglądu w choćby 1% prawdy o prawach fizyki tego świata. Przyjęło się stwierdzenie, że obecnie potrafimy postrzegać ok. 95% z otaczającej nas rzeczywistości, więc wydanie 5 mld euro wydaje się być niewielkim kosztem ujawnienia nawet 1% jego mistyki.
Jeśli nie masz pod ręką wolnych paru miliardów euro to chętnie podzielę się z tobą gratis paroma niezwykłymi myślami starożytnych naukowców, którzy i bez drogich urządzeń potrafili przedostać się za zasłonę materialnej iluzji.
Umysł naprawdę nas oszukuje. Chociaż toniemy w oceanie informacji, to nawet nie potrafimy wybrać tych istotnych. Ba, nawet nie potrafimy rozstać się z tymi niepotrzebnymi. Nie po to przecież coś żmudnie gromadziliśmy, żeby się tego pozbywać. Może nie chcemy czegoś widzieć, ale żeby to zaraz wyrzucać? Nie łudźmy się – przed umysłem nic się nie schowa, bo on sam jest od tego. Problem polega na tym, że wszystko, co zakopaliśmy w jego czeluściach, dąży do ujawnienia się. Jeśli jakieś, według nas bolesne, informacje wypieramy z pola naszego widzenia, to one i tak pokażą nam się w wytworach naszej rzeczywistości.
Świadomy umysł rejestruje i przetwarza tylko kilka procent z docierających do nas bodźców. Resztę widzi ta część umysłu, którą w zachodnim ujęciu nazywamy podświadomością, a w wedyjskim czitta. Skoro my, tacy wykształceni, mamy podgląd tylko na to, co jest na pendrivie o pojemnośći 4 GB a nasza część umysłu zwana czitta, well podświadomość, ma dostęp do kosmicznej chmury o gigantycznej pojemności, to jak myślisz, kto tu rządzi?

Wyświetlanie 10 z 20 wyników